τίτλος : Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. Μια ταινία χαστούκι στην σημερινή ξενόδουλη και υποταγμένη "δικαιοσύνη"
Σύνδεσμος : Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. Μια ταινία χαστούκι στην σημερινή ξενόδουλη και υποταγμένη "δικαιοσύνη"
Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. Μια ταινία χαστούκι στην σημερινή ξενόδουλη και υποταγμένη "δικαιοσύνη"
Από την μεταπολίτευση και εντεύθεν, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, αλλά μια κλίκα ΕΠΙΟΡΚΩΝ, ΦΟΒΙΣΜΕΝΩΝ Ή ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΔΟΤΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΝΑ ΝΕΟΤΑΞΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.
Οι λίγοι έντιμοι δικαστές, φοβούνται να ανατρέψουν το νοσηρό αυτό κλίμα.
Η "ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ", ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΤΟ ΜΙΑΡΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΟ, ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΑΡΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ.
Η "ΣΥΜΜΟΡΙΑ" ΑΥΤΗ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ.
Όταν στις έδρες των δικαστηρίων, καθίσουν ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ.
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΠΟΛΥΖΩΪΔΗΔΕΣ ΚΑΙ ΤΕΡΤΣΕΤΙΔΕΣ.
Καλλιόπη Σουφλή
Οι Ελληνικές ταινίες που έχουν γυριστεί πάνω στη θεματολογία της ελληνικής επανάστασης είναι ελάχιστες σε αντίθεση με τις ταινίες για την 28η Οκτωβρίου, οι οποίες είναι πάρα πολλές.
Το στόρι του φιλμ αφορά τη δίκη του επαναστάτη οπλαρχηγού και λαϊκού ήρωα, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Ο Πάνος Γλυκοφρύδης υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία
Η σκηνή της απολογίας του Νίκου Κούρκουλου ως Δικαστής Αθανάσιος Πολυζωϊδης, ο οποίος κατηγορήθηκε επειδή δεν υπέγραφε την εις θάνατον καταδίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη,
είναι καταπληκτική, μοναδική, αληθινή και επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε.
Άλλωστε το μήνυμα που περνά η ταινία στο σύνολο της λέει πάρα πολλά, σχετικά με το πόσο πολύ μας αγαπάνε και νοιάζονται για όλους εμάς και την Πατρίδα μας, οι «φίλοι» μας Ευρωπαίοι, αλλά και όλες οι άλλες ξένες δυνάμεις.
Το παρακάτω απόσπασμα, έχει τεράστια σημασία...
Ο Αναστάσιος Πολυζωίδης γνώριζε πολύ καλά για την αθωότητα των κατηγορουμένων αγωνιστών, είχε ιδίαν αντίληψη για τον σκοπό και πρόθεση όσων προσπαθούσαν να ελέγξουν πλήρως την Ελλάδα και αρνήθηκε να υπογράψει την απόφαση καταδίκης τους σε θάνατο για εσχάτη προδοσία.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΝΑΦΕΡΕΙ:
"1. Ο Δ. Πλαπούτας και Θ. Κολοκοτρώνης καταδικάζονται εις θάνατον, ως ένοχοι εσχάτης προδοσίας, ήτοι των κακουργημάτων των ενδιαλαμβανομένων εις το άρθρον 2 του § Α και Γ του Εγκληματικού Απανθίσματος και εις το άρθρον 2 του από 9/21 Φεβρουαρίου 1833 Βασιλικού Διατάγματος, κατά τα αυτά άρθρα, και εις τα δικαστικά έξοδα και των μαρτύρων δραχμ. 1047 και 93/100, ήτοι χιλίας τεσσαράκοντα επτά και λεπτά εννενήκοντα τρία.
2. Η παρούσα άπόφασις θέλει εκτελεσθή εις την εκτός του Φρουρίου Ναυπλίου πλατείαν.
3. Οι καταδικασθέντες κρίνονται άξιοι της Βασιλικής χάριτος, την οποίαν θέλει ζητήσει επισήμως το Δικαστήριον από την Αυτού Μεγαλειότητα.
4. Αναβάλλεται η εκτέλεσις της παρούσης αποφάσεως μέχρι της έκβάσεως της περί της χάριτος αιτήσεως.
5. Ο Επίτροπος της Επικρατείας να εκτελέση την παρούσαν απόφασιν.
6. Αντίγραφαν αυτής να κοινοποιηθή εις τον Επίτροπον της Επικρατείας.
Εξεδόθη και εδημοσιεύθη εν Ναυπλίω την εικοστήν έκτην Μαΐου του χιλιοστού οκτακοσιοστού τριακοστού τετάρτου έτους.
Ο Πρόεδρος
Α.ΠΟΛΥΖΩΪΔΗΣ (δεν υπέγραψε)
Ο Γραμματέας
Χ. ΖΩΤΟΣ
Οι Δικαστές
Α. ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ
Δ. Κ. ΣΟΥΤΣΟΣ
Φ. ΦΑΓΚΟΥΛΗΣ
Γ.ΤΕΡΤΣΕΤΗΣ (δεν υπέγραψε)"
Η απόφαση του αυτή προκάλεσε τη φυλάκιση και την δίωξη του, από την Αντιβασιλεία.
Δεν υπέγραψε την καταδικαστική απόφαση όσο και αν τον απειλούσαν, προσπάθησαν με την βία να υφαρπάξουν την υπογραφή, τους δήλωσε όμως :
“Το σώμα μου δύνασθε να το κάμητε όπως θέλετε, αλλά τον στοχασμόν μου, την συνείδησίν μου, δεν θα δυνηθήτε να τα παραβιάσητε”.
Απολύθηκε, φυλακίστηκε για τέσσερις μήνες και κατόπιν δικάστηκε κι εκείνος – όπως και ο Τερτσέτης – για απείθεια στο δικαστήριο.
Η δίκη τους διεξήχθη στο ίδιο τζαμί στο Ναύπλιο «ενώπιον του Εγκληματικού Δικαστηρίου», με Επίτροπο τον Mason, όπως και στην δική Κολοκοτρώνη και λοιπων αγωνιστών.
Το εν λόγω δικαστήριο τελικά, με απαράμιλλο σθένος και αφοσίωση την απόδοση της Δικαιοσύνης, παρά την ύπαρξη του Mason, στάθηκε στο ύψος του και τους αθώωσε.
Η σύνθεση του Δικαστηρίου ήταν :
Πρόεδρός ο Ιωάννης Σωμάκης
μέλη οι Ζηνόβιος Βλάβης, Κανούσης, Λεονταρίδης και Αντώνιος Κριεζής.
Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΖΩΪΔΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ.
ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ …ΣΗΜΕΡΑ!
ΛΕΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ:
«Όταν κανείς ενδιαφέρεται για την τύχην ενός έθνους ή ενός ανθρώπου, πρέπει να τους μιλάει την γλώσσαν της λογικής και της αλήθειας.
Θα ’θελα αν είναι δυνατόν να τ’ ακούσει ολόκληρη η Ελλάς.
Τυχοδιώκτες κάθε χώρας έσπευσαν να την υπερασπιστούνε, πολύ λίγοι ενδιαφέρονται γι’ αυτήν από ζήλον αφιλοκερδή.
Να ποιες νομίζω πως είναι οι απώτερες σκέψεις τους:
“Η Ελλάδα μαστίζεται από διχόνοιες.
Εκεί θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε πλούτη κι εξουσία ίσως, ποιος ξέρει”, λένε οι πιο επίσημοι, “αν δεν καταφέρουμε να καθίσουμε πάνω στον θρόνο του Άργους ή των Μυκηνών.
Οι Έλληνες είναι αμαθείς και αγροίκοι.
Ήτανε σκλάβοι των Τούρκων.
Τώρα η σειρά μας να κυριαρχήσουμε πάνω τους και μ’ αυτό θα τους κάνουμε μεγάλη τιμή”.
Αν εμείς οι Έλληνες είμαστε σώφρονες, δεν πρέπει να αφεθούμε να μας θαμπώσουνε οι ψεύτικες και συμφεροντολόγες εκδηλώσεις τους.
Πρέπει να κάνουμε χρήση των υπηρεσιών τους, να τους αμείψουμε γενναία.
Να μη τους δώσουμε, όμως, παρά μια δευτερεύουσα εξουσία, όπου δεν θα μπορούν να κάνουν κατάχρηση.
Να θυμόμαστε πάντα πως αυτοί που φωνασκούν περισσότερο για χάρη της ελευθερίας είναι άπληστοι για κυριαρχία και σκοταδισμό.
Πιστεύω πως ο Καποδίστριας ήρθε απ’ έξω με την υπερηφάνεια του παντογνώστη κι ανέλαβε την εξουσία.
Ανέλαβε να φτιάξει ένα σπίτι, χωρίς να ξέρει τις ανάγκες αυτών που το κατοικούσαν.
Μας είπε «έτσι ζουν στην Ευρώπη, έτσι πρέπει να ζήσετε κι εσείς».
Ήταν επόμενο να χαθεί ο Καποδίστριας.
Ο τόπος αυτός ήταν σκληρός.
Το αίμα έχει κάνει το χώμα πέτρα.
Το κλίμα είναι ύπουλο, βαρύ.
Είτε από ελονοσία, όπως ο λόρδος Μπάιρον, είτε από πιστόλι και μαχαίρι θα πεθαίνουν οι ξένοι.
Η Ελλάδα αργά ή γρήγορα ξερνάει τα ξένα σώματα που πάνε ν’ ακουμπήσουν επάνω της κι ας έχουν τις καλύτερες προθέσεις.
Η έννοια του δικαίου είναι σχετική.
Το δίκαιο για να είναι δυνατό έχει ανάγκη από εθνισμό.
Ποιος είναι ο εθνισμός σου, Επίτροπε;
Είσαι Εγγλέζος κι επειδή είσαι αλλοεθνής, δεν μπορείς να είσαι δίκαιος.
Δεν μπορείς να δικάσεις Έλληνες.
Ξέρεις να λες Ελλάδα στα ελληνικά, μα τίποτα δεν νιώθεις από ό, τι σπουδαίο, μεγάλο κι αιώνιο κρύβει τούτη η λέξη στα σπλάχνα της.
Κατέλαβες την θέσιν του εισαγγελέως σε ελληνικόν δικαστήριον, αλλά δεν έχεις θέση στην ελληνική δικαιοσύνη, Επίτροπε.
Θέλεις να δικάσεις τους Έλληνες με τον πατριωτισμόν του Εγγλέζου.
Αυτό δεν γίνεται.
Ο εθνισμός μας, ω Επίτροπε, είναι θεμελιωμένος εις τα αίματα 800.000 Ελλήνων που θυσιάστηκαν εις τον Αγώνα.
Είστε υποκριταί, γιατί λέτε ότι αγαπάτε την Ελλάδα, αλλά ζητάτε να αποκεφαλίσετε τους Έλληνες.
Και τι Ελλάδα θα απομείνει χωρίς τους Έλληνες; Μήπως θέλετε να σφάξετε εμάς, για να κατοικηθεί από σας, ω Φιλέλληνες;
Ζητήσαμε την βοήθειάν σας.
Ζητήσαμε τον πολιτισμό σας κι εσείς μας φέρατε κρεμάλες και ξιφολόγχες.
Φως ζητήσαμε, σκοτάδι μας φέρατε.
Κατηγορείς τον Κολοκοτρώνη, γιατί ελευθέρωσε την Ελλάδα.
Επιβουλεύεσαι τον Κολοκοτρώνη, που επικεφαλής ενός έθνους σας υποχρέωσε να του παραχωρήσετε την ελευθερία του, γιατί εσύ και οι προϊστάμενοί σου δεν θέλατε να ελευθερωθούμε.
Και αφού δεν μπορείτε να αφανίσετε όλους τους Έλληνες και καλυπτόμενοι απ’ την ανάγκη που σας έχουμε, δολοφονείτε τους πρώτους αυτού του τόπου, γιατί έχετε μίσος εναντίον του γένους μας, που πάντα μέσα σε ολόκληρη την Ιστορία του στάθηκε απέναντι στους τυράννους και την τυραννία.
Γιατί, όντας τούτος ο τόπος πέρασμα γι’ άλλες θάλασσες, για μεγάλα κέρδη και συμφέροντα, έχει το κακό ιδίωμα να κατοικείται από έναν δύσκολο, ατίθασο και υπερήφανο λαό».
Όταν ενηλικιώθηκε ο Όθωνας αποκαταστάθηκε και διορίστηκε αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και Σύμβουλος Επικρατείας.
Το 1837 διορίστηκε υπουργός Παιδείας και Εσωτερικών.
Όταν ανέλαβε υπουργός Παιδείας συνέβαλε καταλυτικά στη θεμελίωση του Εθνικού Πανεπιστημίου, ενώ ως υπουργός Εσωτερικών αγωνίστηκε για την ελευθερία του λόγου.
Το 1862 ανέλαβε νομάρχης Αττικοβοιωτίας.
Ο Αναστάσιος Πολυζωίδης ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε, σε ομιλία του στο Ναύπλιο, τον όρο Ιερή πόλη για το Μεσολόγγι, όρος που από τότε καθιερώθηκε.
Έφυγε από την ζωή το 1873 στην Αθήνα.
Πηγή
Η δίκη των Δικαστών from Ταινίες on Vimeo.
Πηγή attikanea
Έτσι, το άρθρο Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. Μια ταινία χαστούκι στην σημερινή ξενόδουλη και υποταγμένη "δικαιοσύνη"
δηλαδή όλα τα άρθρα Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. Μια ταινία χαστούκι στην σημερινή ξενόδουλη και υποταγμένη "δικαιοσύνη" Αυτή τη φορά, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσφέρει οφέλη σε όλους σας. Εντάξει, μπορείτε να δείτε σε μια θέση σε άλλα άρθρα.
Τώρα διαβάζετε το άρθρο Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. Μια ταινία χαστούκι στην σημερινή ξενόδουλη και υποταγμένη "δικαιοσύνη" η διεύθυνση του συνδέσμου https://movetodays.blogspot.com/2019/03/blog-post_8191.html
0 Response to "Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. Μια ταινία χαστούκι στην σημερινή ξενόδουλη και υποταγμένη "δικαιοσύνη""
Δημοσίευση σχολίου