Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ, ΝΑΤΑΛΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ - Γεια σου φίλε MOVE ΣΗΜΕΡΑ ΝΕΑ, Στο άρθρο που διαβάζετε αυτή τη φορά με τον τίτλο Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ, ΝΑΤΑΛΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ, έχουμε προετοιμαστεί καλά για αυτό το άρθρο μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε τις πληροφορίες σ 'αυτό. ελπίζουμε πλήρωση των θέσεων άρθρο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, άρθρο ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, άρθρο ΠΟΛΙΤΙΚΗ, άρθρο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, άρθρο ΥΓΕΙΑ, άρθρο HEAVY, γράφουμε μπορεί να καταλάβει. Λοιπόν, καλή ανάγνωση.

τίτλος : Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ, ΝΑΤΑΛΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ
Σύνδεσμος : Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ, ΝΑΤΑΛΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ

Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ, ΝΑΤΑΛΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ

Γιώργος Παπαθανασίου

Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ, ΝΑΤΑΛΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ: 

Στο σπίτι η γιαγιά μας μιλούσε για τον παππού μας, όπως κάθε γιαγιά μιλάει στα εγγόνια της. Για τα παιδικά του χρόνια, για τα παιχνίδια και τις σκανταλιές που έκανε με τα αδέλφια του, για αστεία περιστατικά της ζωής του, πώς αρραβωνιάστηκαν και παντρεύτηκαν. Η μητέρα μας πάλι μας έλεγε για τα χαϊδευτικά υποκοριστικά με τα οποία ο πατέρας της τη φώναζε συχνά, πώς σφύριζε μόλις κατέβαινε από το τρένο της Κηφισιάς (ο σταθμός τότε ήταν πολύ κοντά στο σπίτι) και έτρεχαν τα δύο παιδιά να τον προϋπαντήσουν και εκείνος τα αγκάλιαζε και τα σήκωνε ψηλά. Το ίδιο συνέβαινε και με τους άλλους συγγενείς. Μας διηγούνταν, δηλαδή, τρυφερές και διασκεδαστικές οικογενειακές σκηνές, χωρίς ίχνος μελοδραματισμού, παρόλο που μας είχαν εξηγήσει ότι πολλά χρόνια πριν εμείς γεννηθούμε, εκείνος είχε σκοτωθεί πολεμώντας στη Μακεδονία. Τα πράγματα ήταν διαφορετικά με τους τρίτους εκτός σπιτιού. Θυμάμαι, για παράδειγμα, τη Μαρίκα Βελουδίου, στενή οικογενειακή φίλη που μας έπαιρνε συχνά στις ξεναγήσεις της (και είναι αυτό μία από τις ωραιότερες παιδικές μου αναμνήσεις), πληθωρική πάντα, να μας παρουσιάζει στους μεγάλους της συντροφιάς με ενθουσιασμό: «είναι οι εγγόνες του Παύλου Μελά»! Όλα αυτά ταίριαζαν ωραία με τις πολλές φωτογραφίες που υπήρχαν στο σπίτι κι έτσι εμείς καμαρώναμε για τον παππού μας που ήταν ωραίος, που ήταν λεβέντης, και τον οποίον όλοι, συγγενείς, φίλοι, αλλά και άγνωστοι σε μας άνθρωποι αγαπούσαν, τιμούσαν και επαινούσαν. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, από τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα πρωτοέμαθα και εγώ, όπως όλα τα παιδιά, για τον Μακεδονικό Αγώνα. Αμέσως μετά η Γιαγιά μού χάρισε το βιβλίο της «Παύλος Μελάς». Τα γράμματα δεν τα διάβασα τότε, αλλά τα βιογραφικά, έως εκεί που αρχίζουν τα δύσκολα με τον πόλεμο του 1897, τα διάβασα πολλές φορές και έτσι μπόρεσα να ταυτίσω το οικείο συγγενικό πρόσωπο με το ιστορικό. Ποτέ η Γιαγιά μας δεν μας μίλησε για τον Παύλο Μελά ως ιστορικό πρόσωπο που είχε καταστεί εθνικό σύμβολο κι εμείς δεν τολμήσαμε ποτέ να συζητήσουμε μαζί της για τον θάνατο του και για όσα είχαν ακολουθήσει, που τα είχαμε διαβάσει στον «Μάγκα». Νιώθαμε πως δεν το ήθελε. Όπως νιώθαμε και τη βαθιά περηφάνια της, όταν έγραφε το όνομα της: Ναταλία Παύλου Μελά. Το όνομα αυτό, έτσι ολόκληρο πάντα, το έφερε ως τίτλο τιμής, κύρους και αξιοπρέπειας και ήταν ένα στοιχείο της εν γένει επιβλητικής παρουσίας της, και ακόμα παραπάνω: ήταν η υπόσταση της. Μόνο που δεν της άρεσε να μιλάει για όλα αυτά. Με τον τρόπο της μας προέτρεπε να τα ανακαλύψουμε μόνες μας από διάφορα ακούσματα (περιστασιακές συζητήσεις και σχόλια) και από διαβάσματα. Τώρα, πολλά χρόνια μετά, νομίζω πως ξέρω πια γιατί φερόταν έτσι. Ήταν, απλώς, συνεπής προς την όλη στάση της στη ζωή. Έγραψε το βιβλίο της και κατέθεσε σε αυτό με τον τρόπο της όσα ήθελε να πει δημόσια, ώστε να μπορεί να ζει κοιτάζοντας μπροστά, μια γυναίκα ευαίσθητη αλλά δυνατή, σύμβουλος και στήριγμα των παιδιών της, των εγγονιών της, των αδελφών της και της ευρύτερης οικογένειας. Καθοδηγώντας μας και προτρέποντας μας να πληροφορηθούμε τα δραματικά γεγονότα από καλογραμμένα λογοτεχνικά βιβλία και αργότερα από ιστορικά κείμενα, προφύλασσε τον εαυτό της από μελοδραματισμούς που δεν της ταίριαζαν και συγχρόνως προφύλασσε τη δική μας ψυχική ηρεμία. Μας έδειχνε πως πρέπει να φυλάμε μέσα μας τα ιερά και τα όσια, να τα τιμάμε και να μην τα ευτελίζουμε. Ο σοβαρός και κριτικός λόγος της υποδήλωνε ότι η αξιοσύνη των προγόνων δεν προσδίδει εύσημα στους απογόνους τους. Όσο για τον Μακεδονικό Αγώνα, πίστευε ότι μόνο με ψυχραιμία και νηφαλιότητα μπορεί κανείς να διδάξει σωστά και υπεύθυνα την Ιστορία στις νεότερες γενιές. Άφηνε, λοιπόν, σε άλλους αυτόν τον ρόλο και η ίδια προτιμούσε να σιωπά.

Κηφισιά

24/9/2004

Ναταλία Ιωαννίδη

Έτσι, το άρθρο Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ, ΝΑΤΑΛΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ

δηλαδή όλα τα άρθρα Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ, ΝΑΤΑΛΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ Αυτή τη φορά, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσφέρει οφέλη σε όλους σας. Εντάξει, μπορείτε να δείτε σε μια θέση σε άλλα άρθρα.

Τώρα διαβάζετε το άρθρο Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ, ΝΑΤΑΛΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ η διεύθυνση του συνδέσμου https://movetodays.blogspot.com/2018/10/blog-post_31.html

Tweet

Εγγραφείτε για να λαμβάνετε δωρεάν ενημερώσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: