Η Παγίδα της Ρομαντικής Αγάπης - Γεια σου φίλε MOVE ΣΗΜΕΡΑ ΝΕΑ, Στο άρθρο που διαβάζετε αυτή τη φορά με τον τίτλο Η Παγίδα της Ρομαντικής Αγάπης, έχουμε προετοιμαστεί καλά για αυτό το άρθρο μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε τις πληροφορίες σ 'αυτό. ελπίζουμε πλήρωση των θέσεων άρθρο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, άρθρο ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, άρθρο ΠΟΛΙΤΙΚΗ, άρθρο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, άρθρο ΥΓΕΙΑ, άρθρο HEAVY, γράφουμε μπορεί να καταλάβει. Λοιπόν, καλή ανάγνωση.

τίτλος : Η Παγίδα της Ρομαντικής Αγάπης
Σύνδεσμος : Η Παγίδα της Ρομαντικής Αγάπης

Η Παγίδα της Ρομαντικής Αγάπης

Η αναζήτηση της ρομαντικής αγάπης

Οι περισσότεροι άνθρωποι -ιδιαίτερα όσοι προέρχονται από τη Δύση- έχουν προετοιμαστεί να πιστεύουν ότι η λεγόμενη ρομαντική αγάπη είναι η πιο σημαντική επιδίωξη στη ζωή και ότι μόνο αυτοί που την βρήκαν είναι ολοκληρωμένοι.
Από την τρυφερή ηλικία του ενός ή δύο, μας λένε παραμύθια που τελειώνουν με δύο ανθρώπους του αντίθετου φύλου που ζουν «ευτυχισμένοι μαζί για πάντα». Καθώς μεγαλώνουμε, μυθιστορήματα, περιοδικά, ποπ τραγούδια, τηλεόραση, Χολιγουντιανά σενάρια και τα εργαστήρια αυτο-βοήθειας ενισχύουν την ιδέα ότι η ρομαντική αγάπη είναι η ιδανική μορφή αγάπης.
Οδηγούμαστε να πιστεύουμε ότι η ευτυχία μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη ρομαντική αγάπη και ότι η προσωπική μας αξία αντανακλάται στο πόσο καλά είμαστε με τις ρομαντικές σχέσεις μας. Δεν αποτελεί έκπληξη, πως όταν είμαστε μόνοι ή δεν βιώνουμε την αγάπη όπως συνήθως απεικονίζεται, αναρωτιόμαστε αν κάτι πάει στραβά με μας. Πιστεύουμε ότι χάνουμε την αληθινή αγάπη και προσευχόμαστε με άγχος για εκείνη τη στιγμή όταν η ωραία παρθένα ή ο πρίγκιπας θα μας σώσει από την απεγνωσμένη μας κατάσταση.
Όπως είμαστε, αισθανόμαστε συναισθηματικά άδειοι – κάτι λείπει μέσα από την ψυχή μας που πρέπει να γεμίσει, όμως δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας. Μόνο ένα άλλο άτομο μπορεί να το κάνει και, αν δεν είμαστε αρκετά τυχεροί για να συνδεθούμε μαζί του, δεν θα ανακαλύψουμε ποτέ καθαρή χαρά και διαρκή ικανοποίηση.
Η πεποίθηση ότι δεν είμαστε πλήρεις όπως είμαστε και ότι χρειαζόμαστε κάποιον άλλο για να γεμίσει την αίσθηση του υπαρξιακού κενού δεν είναι σύγχρονη. Στην πραγματικότητα, είναι αρχαία.
Στο Συμπόσιο του Πλάτωνα ~ 2.500 ετών φιλοσοφικού κειμένου, ο κωμικός συγγραφέας Αριστοφάνης περιγράφει την προέλευση της ανθρωπότητας. Όπως επισημαίνει, η αρχική μορφή του ανθρώπου ήταν με τέσσερα πόδια, τέσσερα χέρια, διπλή σεξουαλική οντότητα. Ο Δίας, ωστόσο, φοβόταν ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να κλέψουν τη δύναμη των θεών, οπότε αποφάσισε να πάρει τη δύναμή τους με το να τους κόψει στη μέση. Σύμφωνα με τον Αριστοφάνη, τα κεφάλια τους στράφηκαν “προς το μέρος της τομής. Έτσι θα έβλεπε ο άνθρωπος το σχίσιμό του και θα καθόταν πιο φρόνιμος.” Αυτό, εξηγεί, είναι το γιατί κάθε άνθρωπος λαχταρά για κάποιον σημαντικό άλλο να τον ολοκληρώσει. Με τα δικά του λόγια: ”Μετά την διχοτόμηση λοιπόν του οργανισμού μας αναζητούσε το καθένα το άλλο ήμισυ και πήγαιναν μαζί. Τύλιγαν τότε τα χέρια τους ο ένας γύρω από τον άλλον, και έτσι σφιχταγκαλιασμένοι, γεμάτοι πόθο να κολλήσουν μαζί”.

Αν ληφθεί κυριολεκτικά, η αφήγηση του Αριστοφάνη είναι εντελώς ανοησία, αλλά μεταφορικά δείχνει τον κεντρικό ρόλο που παίζει η ρομαντική αγάπη στη ζωή μας: Βρισκόμαστε σε μια ατελείωτη αναζήτηση αυτού του “ξεχωριστού κάποιου” – της αδελφής ψυχής – που το σύμπαν δημιούργησε μόνο για εμάς, και είμαστε πρόθυμοι να παρατήσουμε τα πάντα για να “χάσουμε” τον εαυτό μας στην αγκαλιά του.
Η ρομαντική αγάπη ως εθισμός
Τη στιγμή που ερωτευόμαστε, ο κόσμος μετατρέπεται σε μαγικό τόπο. Ξαφνικά, η ζωή γίνεται πιο όμορφη, περιπετειώδης, με νόημα … εν ολίγοις, η ζωή αξίζει ξανά να τη ζεις. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι, έχοντας βιώσει την συναισθηματική κορυφή της ρομαντικής αγάπης, θέλουμε περισσότερο από αυτό, αλλά όσο κι αν παίρνουμε, η δίψα μας δεν σβήνει ποτέ.

Με άλλα λόγια, η ρομαντική αγάπη είναι εθιστική. Στην πραγματικότητα, η έρευνα έχει δείξει ότι το να ερωτεύεσαι μπορεί να έχει παρόμοιο αντίκτυπο στον εγκέφαλο όπως η κοκαΐνη. Για να μελετήσει την εγκεφαλική λειτουργία των ανθρώπων σε ρομαντικές σχέσεις αγάπης, η βιολογική ανθρωπολόγος Έλεν Φίσερ έβαλε μια ομάδα συμμετεχόντων σε σκάνερ εγκεφάλου MRI. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό που βρήκε ήταν ότι συμπεριφέρονταν ακριβώς όπως οι τοξικομανείς: είχαν εμμονικές σκέψεις, συμμετείχαν σε δραστηριότητες κινδύνου και δυσκολεύονταν να αντιμετωπίσουν τις αποχωρήσεις.
Ο εγκέφαλος των ερωτευμένων εκκρίνει μια μεγάλη ποσότητα ορμονών όπως η ντοπαμίνη, η νορεπινεφρίνη και η σεροτονίνη – ορμόνες που αυξάνουν τα επίπεδα ευχαρίστησης και εμπιστοσύνης τους. Νιώθωντας τα συναρπαστικά ψυχολογικά αποτελέσματα αυτής της ορμονικής ώθησης, όλα φαίνονται τέλεια για τον εξαρτημένο στον ρομαντικό έρωτα. Οι υποσχέσεις των παραμυθιών έχουν γίνει πραγματικότητα. Επιτέλους, η ζωή είναι όπως πρέπει να είναι. Ωστόσο, από τη στιγμή που η αρχική κορυφή εξασθενεί, όλα αλλάζουν. Η ζωή γίνεται εγκόσμια, συνηθισμένη, βαρετή για άλλη μια φορά.
Αυτή η επιστροφή στην “κανονική” πραγματικότητα είναι συνήθως αρκετή για να φέρει μια σχέση στο τέλος της. Μόλις συμβεί αυτό, ο εξαρτημένος από την ρομαντική αγάπη σύντομα θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με αυτήν την αίσθηση εσωτερικού κενού που βασάνιζε για πάντα την ψυχή του. Στη συνέχεια, για να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα της απόσυρσης, ο εξαρτημένος από την ρομαντική αγάπη θα ξεκινήσει για να αναζητήσει ένα νέο χτύπημα, και η ιστορία θα επαναληφθεί για άλλη μια φορά.
Ρομαντική αγάπη: μια επικίνδυνη αυταπάτη
Όπως μπορείτε να καταλάβετε, η ρομαντική αγάπη είναι προσωρινή – έρχεται γρήγορα και φεύγει εξίσου γρήγορα. Ανεξάρτητα από το πόσο δυνατά είναι τα συναισθήματα της σφοδρής επιθυμίας και του πάθους στις νέες σχέσεις, σύντομα θα εξαφανιστούν στον λεπτό αέρα, καθώς η δύναμη της ρομαντικής αγάπης χάνει το πιάσιμο στον συναισθηματικό μας κόσμο. Αλλά ενώ είμαστε κατεχόμενοι από ρομαντική αγάπη, είναι τόσο συντριπτική ώστε να στρεβλώνει την αντίληψή μας και συχνά μας οδηγεί σε επιλογές που θα μετανιώσουμε αργότερα.
Για παράδειγμα, προβάλλοντας τις μακροχρόνιες φαντασιώσεις τους στο “άλλο μισό”, είναι ένα κοινό φαινόμενο για τους ανθρώπους που ζουν σε ρομαντικές ερωτικές σχέσεις να υπερβάλλουν τα θετικά γνωρίσματα του συντρόφου τους και να μειώνουν ή να αρνούνται τα αρνητικά. Αυτή η ψευδαίσθηση τους κάνει να πιστεύουν ότι έχουν βρει το μόνο και τέλειο ταίρι τους. Νιώθοντας μια αίσθηση απόλυτης αποδοχής και λατρείας για τον σύντροφό τους, έχουν την εντύπωση ότι η αγάπη τους θα διαρκέσει για πάντα. Ως αποτέλεσμα, τείνουν να κάνουν γρήγορες, ανώριμες επιλογές, όπως βιασύνη για να παντρευτούν, μόνο για να ανακαλύψουν χρόνια αργότερα ότι απεχθάνονται τον σύντροφό τους επειδή απέτυχε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους.

Η ρομαντική αγάπη είναι μια τυφλή αυταπάτη – υπάρχει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας, ένας φανταστικός κόσμος που καλλιεργήσαμε με τη βοήθεια της ρομαντικής παράδοσης, κυρίως μέσω του προγραμματισμού των μέσων ενημέρωσης. Ακριβώς όπως η πορνογραφία μας ξεγελάει να πιστέψουμε ότι υπάρχει τέλειο σεξ, η ρομαντική παράδοση μας ξεγελάει να πιστεύουμε ότι υπάρχουν τέλειες σχέσεις.
Ωστόσο, η ρομαντική αγάπη δεν είναι απλώς παραληρητική – μπορεί επίσης να είναι επικίνδυνη από τη στιγμή που έχουμε πέσει στην παγίδα της. Όχι μόνο λόγω των λανθασμένων επιλογών που μπορεί να μας προτρέψει να κάνουμε, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, αλλά πρωτίστως επειδή δημιουργεί ένα ιδανικό για την αγάπη που κανείς δεν μπορεί να φτάσει (επειδή δεν υπάρχει στην πραγματικότητα – στην πραγματικότητα, αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο ονομάζεται ιδανικό). Ως εκ τούτου, ανεξάρτητα από το πόσο ωραία, συμβατά άτομα συναντούμε, η λαχτάρα για την τέλεια ρομαντική σχέση με τον παραμυθένιο Ονειρικό Εραστή θα μας οδηγήσει πάντα στην απογοήτευση. Εμμονικοί με έναν κόσμο φαντασίας, δεν μπορούμε να απολαύσουμε την πραγματικότητα.
Ξεφεύγοντας από την παγίδα της ρομαντικής αγάπης
Το να ξεφύγουμε από την παγίδα της ρομαντικής αγάπης είναι αρκετά δύσκολο, δεδομένου ότι έχουμε μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία καθημερινά προωθεί την ψευδή παρουσίαση των πραγματικών σχέσεων αγάπης, βγάζοντας έτσι κέρδος από την εκμετάλλευση της βαθιά ριζωμένης συναισθηματικής μας ανάγκης να αγαπάς και να αγαπιέσαι.
Βλέπετε, ο καπιταλισμός δεν δίνει δεκάρα για την αγάπη. Στην πραγματικότητα, όσο λιγότερο αγαπάμε ο ένας τον άλλο, τόσο καλύτερο είναι για τον καπιταλισμό. Από την άποψη της αγοράς, είναι καλό ότι είμαστε δυσαρεστημένοι με τις σχέσεις μας, γιατί τότε η ευτυχία μπορεί να μας πουληθεί μέσω προϊόντων και υπηρεσιών που υπόσχονται να υποκαταστήσουν την απώλεια σύνδεσης που θέλουμε.
Δυστυχώς, είμαστε τόσο απελπισμένοι που έχουμε αγοράσει αυτές τις υποσχέσεις. Αυτό αντικατοπτρίζεται στις προσπάθειές μας να δείξουμε στους συντρόφους μας την αγάπη μέσω της πράξης αγορών. Πάρτε, για παράδειγμα, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, όταν τα ζευγάρια έχουν πειστεί να καταναλώνουν τυφλά πράγματα, πιστεύοντας ότι αυτό θα ανυψώσει τη σχέση τους.
Αλλά πώς μπορεί ένα ακριβό δαχτυλίδι να υποκαταστήσει μια σφιχτή, γεμάτη με ζεστασιά αγκαλιά; Και πώς μπορεί ένα έτοιμο γεύμα σε ένα γκουρμέ εστιατόριο υψηλής ποιότητας να υποκαταστήσει μια ειλικρινή, οικεία ματιά μέσα στα μάτια του αγαπημένου;

Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι περισσότερα πράγματα, όπως δεν χρειαζόμαστε περισσότερες ρομαντικές ταινίες. Ούτε, φυσικά, χρειαζόμαστε τον Ιδανικό Εραστή από τον ονειρικό κόσμο. Όλα αυτά δεν μας προσφέρουν τίποτα από αυτό που χρειαζόμαστε, και μόνο αναστατώνουν τις καρδιές μας.
Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι περισσότερη κατανόηση.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει κανένα άτομο εκεί έξω που θα μας ολοκληρώσει.
Εάν αισθανόμαστε μια αίσθηση κενού εσωτερικά, θα συνεχίσουμε να τη βιώνουμε ανεξάρτητα από το με πόσες ρομαντικές σχέσεις αγάπης περνάμε το χρόνο μας. Αυτό συμβαίνει επειδή η εσωτερική μας κενότητα δεν είναι παρά μια έλλειψη αυτο-αγάπης. Επομένως, αν δεν είμαστε σε θέση να αγαπάμε και να αποδεχθούμε τους εαυτούς μας, θα νιώθουμε πάντα ατελείς, ανεξάρτητα από το πόση αγάπη μας δείχνουν.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να αγαπάμε κάποιον άλλον αν δεν αγαπάμε πρώτα τον εαυτό μας.
Υγιείς σχέσεις αγάπης μπορούν να υπάρξουν μόνο ανάμεσα σε δύο ήδη πλήρεις, ολοκληρωμένους ανθρώπους που αποφασίζουν να εμπλουτίσουν τη ζωή τους μοιράζοντας τις καρδιές τους που ξεχειλίζουν με αγάπη. Δυστυχώς, οι περισσότεροι από εμάς είναι συναισθηματικοί ζητιάνοι που επιδιώκουν την ολοκλήρωση σε κάποιο άλλο άτομο, μόνο για να διαπιστώσουμε ότι το κενό μας βαθαίνει όταν ξυπνάμε στο γεγονός ότι ο σύντροφός μας είναι εξίσου κενός όσο και εμείς.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι σχέσεις αγάπης βασίζονται στην ελευθερία.
Συνήθως, οι σύντροφοι προσπαθούν να χωρέσουν ο ένας τον άλλον στην φανταστική τους εικόνα για το πώς θα πρέπει να φαίνεται και να συμπεριφέρεται ο Ιδανικός Εραστής, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι με αυτόν τον τρόπο τους στερούν την ελευθερία τους να είναι ο εαυτός τους. Αυτό οδηγεί αναπόφευκτα σε μια συνεχή κατάσταση σύγκρουσης που τελικά μετατρέπει τις σχέσεις σε φυλακές συναισθηματικών βασανιστηρίων.
Ακριβώς όπως τα πουλιά χρειάζονται ελευθερία χώρου για να φτάσουν στον ουρανό, οι σύντροφοι σε μια στενή σχέση χρειάζονται την ελευθερία να είναι οι εαυτοί τους ώστε να μπορούν να απλώσουν τα φτερά της αγάπης και να πετάξουν στις κορυφές της συνείδησης.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι υγιείς σχέσεις απαιτούν πολλή δουλειά.
Δεν υπάρχει σπουδαία σχέση χωρίς πολλή δουλειά πίσω απ’ αυτήν. Με άλλα λόγια, οι σπουδαίες σχέσεις δεν είναι τυχαίες – χτίζονται αργά με προσοχή και προσπάθεια.
Ανεξάρτητα από το πόσο ιδιαίτερη είναι μια σχέση, οι δυσκολίες στον ένα ή τον άλλο βαθμό θα είναι ένα φυσικό μέρος της και το σημαντικό ερώτημα είναι πώς τις αντιμετωπίζετε: Είναι μέσω συζήτησης και κατανόησης ή μέσω μάχης και κρίσης;
Τέλος, πρέπει να καταλάβουμε ότι η Τέλεια Σχέση δεν υπάρχει.
Αντίθετα με τα όσα μας οδήγησε να πιστέψουμε η ρομαντική παράδοση, η Τέλεια σχέση δεν υπάρχει εκτός από τη φαντασία μας.
Κανένας πραγματικός ζωντανός άνθρωπος δεν είναι χωρίς ατέλειες, οπότε πρέπει να σταματήσουμε να προβάλλουμε τις φαντασιώσεις παραμυθιού στους συντρόφους μας, εάν θέλουμε πραγματικά να οικοδομήσουμε γνήσιες σχέσεις αγάπης στα θεμέλια ειλικρίνειας, κατανόησης και αποδοχής.
Επιπλέον, οι ερωτικές σχέσεις δεν είναι όλες παθιασμένο σεξ και ρομαντικές βόλτες σε αμμώδεις παραλίες κάτω από τον γεμάτο με αστέρια νυχτερινό ουρανό. Δεν κρατούν επίσης για πάντα. Στην πραγματικότητα, είναι συνήθως αρκετά εφήμερες. Ας μην κάνουμε έτσι υποσχέσεις για τέλεια και αιώνια αγάπη. Ας είμαστε ειλικρινείς ο ένας στον άλλο και να διατηρούμε την αγάπη μας πραγματική. Ξέρω, αυτά δεν είναι τα πράγματα απ’ τα οποία είναι φτιαγμένα οι ταινίες και τα βιβλία, αλλά η πραγματικότητα, και καλύτερα να την δεχτούμε πριν μας χαστουκίσει δυνατά στο πρόσωπο.
Οι σχέσεις αγάπης δεν μπορούν να είναι τέλειες, αλλά μπορούν ακόμα να είναι εκπληκτικά όμορφες. Ας αξιοποιήσουμε τις περισσότερες από αυτές, γιορτάζοντας αυτό που έχουμε, αντί να ανησυχούμε για αυτό που δεν έχουμε.
Πηγή:
http://ift.tt/2h7Tr0K



offtherecord.net.gr

Έτσι, το άρθρο Η Παγίδα της Ρομαντικής Αγάπης

δηλαδή όλα τα άρθρα Η Παγίδα της Ρομαντικής Αγάπης Αυτή τη φορά, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσφέρει οφέλη σε όλους σας. Εντάξει, μπορείτε να δείτε σε μια θέση σε άλλα άρθρα.

Τώρα διαβάζετε το άρθρο Η Παγίδα της Ρομαντικής Αγάπης η διεύθυνση του συνδέσμου https://movetodays.blogspot.com/2017/09/blog-post_2410.html

Tweet

Εγγραφείτε για να λαμβάνετε δωρεάν ενημερώσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: